xristianorthodoxipisti.blogspot.gr ΟΡΘΟΔΟΞΑ ΚΕΙΜΕΝΑ / ΑΡΘΡΑ
Εθνικά - Κοινωνικά - Ιστορικά θέματα
Ε-mail: teldoum@yahoo.gr FB: https://www.facebook.com/telemachos.doumanes

«...τῇ γαρ χάριτί ἐστε σεσωσμένοι διά τῆς πίστεως· και τοῦτο οὐκ ἐξ ὑμῶν, Θεοῦ τὸ δῶρον, οὐκ ἐξ ἔργων, ἵνα μή τις καυχήσηται. αὐτοῦ γάρ ἐσμεν ποίημα, κτισθέντες ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ ἐπι ἔργοις ἀγαθοῖς, οἷς προητοίμασεν ὁ Θεός ἵνα ἐν αὐτοῖς περιπατήσωμεν...» (Εφεσίους β’ 8-10)

«...Πολλοί εσμέν οι λέγοντες, ολίγοι δε οι ποιούντες. αλλ’ούν τον λόγον του Θεού ουδείς ώφειλε νοθεύειν διά την ιδίαν αμέλειαν, αλλ’ ομολογείν μεν την εαυτού ασθένειαν, μη αποκρύπτειν δε την του Θεού αλήθειαν, ίνα μή υπόδικοι γενώμεθα, μετά της των εντολών παραβάσεως, και της του λόγου του Θεού παρεξηγήσεως...» (Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής p.g.90,1069.360)

Περί Πίστεως Ἁγίoυ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ τoῦ Παλαμᾶ

Περί Πίστεως γoυ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ τo Παλαμ


γoυ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ τo Παλαμ
1. Πιστεoμε στ Θε, κα πιστεoμε τν Θεό· λλo τ να κα λλo τ λλo. Πραγματικ πιστεω τν Θε σημανει τι θεωρ ββαιες κι ληθινς τς παγγελες πo μς δωσε: Πιστεω στν Θε σημανει τι χω ρθδoξo φρνημα. Πρπει δ ν τ χωμε κα τ δo, ν εμαστε ληθινo κα στ δo κα ν συμπεριφερμαστε τσι, στε κα ν γινμαστε πιστευτo π κενoυς πo βλπoυν σωστ κα ν εμαστε πιστo νπιoν τo Θεo πρς τν πoo πευθνεται πστις. τσι ς πιστo ν δικαιωνμαστε π Ατν «διτι», λγει «πστευσε βραμ κα τoτo τo λoγαριστηκε γι τν δικαωσ τoυ» (Ρωμ. 4, 3).
Πς λoιπν δικαιθηκε βραμ π τν πστη τoυ; λαβε π τν Θε πσχεση γι τ σπρμ τoυ, πo ταν σακ, τι θ ελoγηθoν λες o φυλς τo σραλ. πειτα διατσσεται π τν Θε ν θυσισει, παιδ κμη, τν σακ πo ταν μνoς πγoνoς δι τo πoπρκειτo ν κπληρωθε πσχεση. Κα χωρς ν ντεπη τπoτε πατρας, σπευσε ν γνη ατχειρας τo παιδιo τoυ, ν θεωρoσε τν πσχεση πo τo εχε δoθ γι ατν ββαιη κα γκυρη.
2. Βλπετε πoι εναι πστις πo δικαινει; λλ παγγλθηκε κα σ μς Χριστς κληρoνoμα ζως ἀΐδιας κα τρυφς κα δξης κα βασιλεας. πειτα μς παργγειλε ν πτωχεωμε, ν νηστεωμε, ν ζoμε μ ετλεια κα θλψι, ν εμαστε τoιμoι γι θνατo, ν σταυρνωμε τoς αυτoς μας μαζ μ τ πθη κα τς πιθυμες. Ἐάν λoιπν σπεδωμε πρς ατ κα πιστεωμε κενη τν παγγελα τo Χριστo, πραγματικ πιστεσαμε τν Θε κατ τ παρδειγμα τo βραμ, κα τoτo θ πoλoγισθ γι τν δικαωσ μας.
3. Κα παρατηρσατε τν κoλoυθα τν πρoτσεων. Τ τι δηλαδ δχθηκε ν πρoσφρη γι σφαγ τν σακ δν γινε μνo σχυρ μαρτυρα κα πδειξις τς πστεως τo βραμ, λλ πρξε κα ατιo τo τι Χριστς γεννθηκε π τ σπρμα τoυ, δι τo πooυ ελoγθηκαν λες o φυλς τς γς κα κπληρθηκε παγγελα. Διτι κατ κπoιoν τρπo Θες γινε φειλτης στν βραμ πo δωσε γι τν Θε τν μoνoγεν κα γνσιo υἱό τoυ. γινε φειλτης ν τo ντιδση ατ πo τo εχε πoσχεθ, δηλαδ τν δικ Τoυ Μoνoγεν κα γνσιo Υἱό. τσι συμβανει κα μ μς. σωφρoσνη, δικαιoσνη, ταπενωσις, πoμoν τν κθε εδoυς κακσεων κα λεημoσνη, καθς κα κακoπθεια τo σματoς μ νηστεες κα γρυπνες κα λα σα κνoυμε γι ν τηρoμε τς ντoλς τo Θεo, κα γενικς τ ν σταυρνωμε τoς αυτoς μας μαζ μ τ παθματα κα τς πιθυμες, χι μνo εναι πδειξις τι πιστεoμε ληθιν στς παγγελες τo Χριστo, λλ κα καθιστ κατ κπoιoν τρπo τν Θεν φειλτη ν ντιπρoσφρη σ μς τν ἀΐδια κα φθαρτη ζω κα τρυφ, τν δξα κα Βασιλεα.
4. Γι ατ κα διoς, πευθυνμενoς πρς τoς μαθητς Τoυ, λεγε: Μακριoι εναι o πτωχo διτι δικ σας εναι βασιλεα τν oρανν. Μακριoι εναι o πενθoντες, μακριoι o λεμoνες, μακριoι o διωκμενoι γι τν δικαιoσνη (Ματθ. 5, 3). Κα λλoμoνo στoς χoρτασμνoυς, λλoμoν σας ταν λoι o νθρωπoι σς κoλακεoυν (Λoυκ 6, 24-26). Πς θ πιστψoυμε λoιπν ατν πo πoβλπει χι πρς τ μακαριζμενα π τν Κριo, λλ πρς τ ταλανιζμενα, επ μoυ; Πς θ λoγιστε τι μπιστεεται τν Θε; «Δεξε μoυ», λγει, «τν πστι σoυ π τ ργα σoυ» (ακ. 2, 18), κα «πoιoς εναι σoφς, ς δεξη τ ργα τoυ π τν καλ συμπεριφoρ τoυ» (ακ. 3, 13).
5. Τ τι πιστεoμε ληθιν τν Θε, δηλαδ ναγνωρζoμε ληθινς κα ββαιες τς παγγελες πειλς Τoυ πρς μς, κα περιμνoυμε ν κδηλωθoν γργoρα, φανεται λoιπν ξεκθαρα π τ γαθ μας ργα κα τν τρηση τν θεων ντoλν. Κα π πo γνεται φανερ τι ρθς πιστεoμε στν Θε, δηλαδ καλς κα σφαλς κα εσεβς φρoνoμε γι Ατν; π τν συμφωνα πρς τoς θεoφρoυς Πατρες μας. Τ ν μπιστευμαστε χωρς μφιβoλα τν Θε μς δημιoυργε πλεμo χι μνo π τ πθη τς σαρκς κα π τν πoνηρ κα τς παγδες τoυ, λλ κα π τoς μπαθες νθρπoυς, πo θλγoυν κα παρασρoυν κτω πρς τς μπαθες δoνς. τσι κα τ ν πιστεωμε ρθς στν Μνo ληθιν Θε πoλεμoμαστε χι μνo π τν γνoια κα π τς πoβoλς τo ντικειμνoυ, λλ κα π τoς δυσσεβες νθρπoυς πo θλoυν ν μς ρπξoυν κα ν μς ρξoυν παρασρoντς μας κτω πρς τν δικ τoυς πλεια. Εναι μως στ διθεσ μας, γι κθε μι π τς περιπτσεις, μεγλη βoθεια, χι μνo π τν διo τν Θε κα τν π Ατν δoσμνη σ μς γνωστικ δναμι, λλ κα π τoς γαθoς γγλoυς κα π τoς θεoσεβες νθρπoυς πo ζoν κατ τ θλημα τo Θεo.
6. Γι ατ πνευματικ κα κoιν μητρα κα τρoφς μας, κκλησα τo Χριστo, σμερα φ νς μν ντικηρσσει φανερ κα δημoσιτερα ατoς πo λαμψαν κατ τν εσβεια κα ρετ κα τς πανερες Συνδoυς των κα τ θεα δγματα πo διατυπθηκαν σ ατς, φ τρoυ δ πoκηρσσει πισημτερα τoς παδoς τς δυσσεβεας κα τ πoνηρ διδγματα κα φρoνματ τoυς. τσι μες τoς μν δυσσεβες ν πoστραφoμε, τoς δ ρθoδξoυς ν κoλoυθσoυμε κα ν πιστεωμε σ να Θε, Πατρα, Υἱό κα γιo Πνεμα, π τν πoo κα δι τo πooυ κα στν πoo γιναν τ πντα. κενoς πo πρχει πρν π λα κα εναι πνω σ λα κα μσα σ λα κα περνω λων, μoνδα σ τριδα κα τρις σ μoνδα, πo εναι σγχυτα νωμνη κα μριστα διαιρεμνη. Μoνδα δια κα τριδα παντoδναμη.
7. Εναι Πατρας χρoνoς κα ναρχoς κα ἀΐδιoς, Μνoς ατα κα ρζα τς θετητoς πo νυπρχει στν Υἱό κα στ γιo Πνεμα. Εναι χι Μνoς δημιoυργς, λλ Μνoς Πατρ νς Υo κα Μνoς πρoβoλας νς γoυ Πνεματoς. Εναι πντoτε ν κα εναι πντoτε Πατρας κα πντoτε Μνoς Πατρ κα Μνoς πρoβoλας.
8. Ατo τo μνoυ Θεo-Πατρα νας εναι Υἱός, συναδιoς μ ατν κα χρoνικ συνναρχoς. Δν εναι ναρχoς, διτι χει γενντoρα κα ρζα, πηγ κα ρχ τν Πατρα, π τν πoo μνoν πρoλθε πρν π λoυς τoς αἰῶνες σωμτως, παθς, ρρεστως, γεννητς, λλ δν διαιρθηκε. Ατς εναι Θες π Θε, χι λλoς κατ τ τι εναι Θες κα λλoς κατ τ τι εναι Υἱός. Εναι πντoτε ν κα πντoτε ν Υἱός κα πντoτε ν συγχτως πρς τν Θε. Εναι Λγoς ζωντανς, φς ληθιν, νυπστατoς σoφα, ατα κα ρχ λων τν δημιoυργημτων, φo λα ατ γιναν δι Ατo. Ατς κνωσε τν αυτ Τoυ τoς σχατoυς χρνoυς, πως πρoεπαν o πρoφτες, παρνoντας γι μς τν δικ μας μoρφ, κα, φo κυoφoρθηκε π τν ειπρθενη Μαρα μ εδoκα τo Πατρς κα συνεργα τo γoυ Πνεματoς, γεννθηκε κι νανθρπησε ληθιν. γινε μoιoς μ μς καθ λα, πλν τς μαρτας, ν μεινε ,τι ταν, Θες ληθινς σ μι πσταση κα μετ τν νανθρπησι φρoντας λες τς θεϊκς νργειες ς Θες κα τ διβλητα νθρπινα πθη. ταν παθς κα θνατoς κα διαμνoντας τσι ς Θες, παθε κoυσως γι μς κατ τν σρκα ς νθρωπoς, σταυρθηκε κα πθανε, τφη κα ναστθηκε κατ τν τρτη μρα κα κατργησε δι τo θαντoυ κα τς ναστσες Τoυ ατν πo χει τν κυριαρχα τo θαντoυ. Μετ τν νσταση φανερθηκε, ναλφθηκε στν oραν κα κθισε π τ δεξι τo Πατρς, φo καμε μτιμo κα μθρoνo ς μτιμo τ φση μας. Μ ατ τ φση πρκειται ν λθη πλι νδξως ν κρνη ζντας κα νεκρoς, πo θ πανλθoυν πρς τν ζω ξ ατας τς παρoυσας Τoυ, κα θ πoδση στν καθνα κατ τ ργα τoυ. ναγνωρζoντας κα μες ασθητ κα περιγραπτ τoτη τν νθρπινη φση πo πρoσλαβε π μς, εκoνζoυμε κα πρoσκυνoμε εσεβς κα Ατν πo τν γννησε παρθενικς κα σoυς εαρστησαν σ Ατν τελεως. Τoτoυ τ σμβoλα τν παθν, κα μλιστα τν Σταυρ, τιμoμε κα πρoσκυνoμε ς θεα τρπαια κατ τo κoινo "πoλεμoυ". Τν νμνηση τoτoυ τελντας κατ τν ντoλ Τoυ καθημερινς, ερoυργoμε τ θειτατα Μυστρια κα μετχoμε σ ατ. Κατ τν παραγγελα Τoυ πρν π λα βαπτιζμαστε κα βαπτζoμε σ να νoμα σεπτ κα πρoσκυνητ τo Πατρς κα τo Υo κα τo γoυ Πνεματoς.
9. Διτι π τν ἀΐδιo κα ναρχo Πατρα κπoρεεται τ γιo Πνεμα, πo εναι συνναρχo μ τν Πατρα κα τν Υἱό ς χρoνo, χι δ ναρχo, φo κα Ατ ρζα κα ρχ κα ατα χει τν Πατρα, π τν πoo πρoλθε πρν π λoυς τoς αἰῶνες ρρεστως, παθς, κπoρευτς. Ατ πo εναι πσης διαρετo π τν Πατρα κα π τν Υἱό, πειδ πρoρχεται π τν Πατρα κα ναπαεται στν Υἱό. Ατ πo χει σγχυτη τν νωση κα μριστη τ διαρεση. Ατ πo εναι κα Ατ Θες π Θε, χι λλoς μν ς Θες, λλoς δ Παρκλητoς ς Πνεμα γιo αθυπστατo. Ατ πo χει τν παρξη π τν Πατρα κα πoστλλεται δι τo Υo, γι τν ναρξι αωνας ζως, γι ρραβνα τν μελλoντικν κα πντoτε διατηρoυμνων γαθν. Ατ πo εναι τ διo ατιo λων τν δημιoυργημτων, διτι σ Ατ γιναν λα, τ διo κα παρλλακτo μ τν Πατρα κα τν Υἱό, χωρς τν γεννησα κα τ γννησι. στλθηκε δ π τν Υἱό πρς τoς μαθητς Τoυ, δηλαδ φανερθηκε. Διτι πς λλoις θ στελλταν τ «πανταχo παρν» κα μ χωριζμενo π Ατν πo τ στλνει; Γι ατ χι μνo π τν Υἱό, λλ κα π τν Πατρα στλλεται κα π τν αυτ Τoυ ρχεται. Διτι πoστoλ, δηλαδ φανρωσις, εναι κoιν ργo Πατρς, Υo κα Πνεματoς.
10. Φανερνεται δ χι κατ τν oσα, διτι κανες πoτ δν εδε oτε πεκλυψε τν φσι τo Θεo, λλ κατ τ χρι κα τ δναμι κα τν νργεια, πoα εναι κoιν Πατρς, Υo κα Πνεματoς. Διτι διατερo χαρακτηριστικ στ καθ να π ατ εναι πστασς Τoυ κα τ πoστατικς γρω π ατν παρατηρoμενα. Κoιν δ ατν δν εναι μνo φανρωτη κα περνυμη κα μθεκτη oσα, λλ κα χρις κα δναμις, νργεια κα λαμπρτης, φθαρσα κα βασιλεα, κα λα κενα, δι τν πoων κoινωνε κι ννεται κατ χρι μ τoς γoυς γγλoυς κα νθρπoυς Θες, χωρς ν κππτη π τ νιαo κα τν πλτητα oτε ξ ατας τo μεριστo κα διαφρoυ τν πoστσεων oτε ξ ατας τo μεριστo κα πoικλoυ κα θεων δυνμεων κα νεργειν. τσι πιστεoμε σ να Θε, σ μι τρισυπστατη κα παντoδναμη θετητα κα νακηρσσoμε ατoς πo μ ττoιoυ εδoυς πστι εαρστησαν τν Θε. Ατoς μως πo δν πιστεoυν μ μoιo τρπo, λλ γκαινασαν διατερη αρεση κoλoθησαν μχρι τλoυς τoς ρχηγoς της, τoς πoρρπτoμε. N γνωρζετε δ τoτo, δελφo, τι τ πoνηρ πθη κα τ δυσσεβ δγματα λληλoεισγoνται κα συμβανoυν ξαιτας τς δικαας γκαταλεψεως π τν Θε.
11. τι λoιπν τ μεγλo πλθoς τν μαρτιν διαπρττoνται δι τς δυσσεβεας, μς τ δδαξε μγας Παλoς, γρφoντας περ τν λλνων: «πειδ δν φρντισαν ν πιγνσoυν τν Θε» (Ρωμ. 1, 28), «λλ ν γνρισαν τν Θε, δν τν δξασαν oτε τν σεβσθησαν ς Θε» (Ρωμ. 1, 21), «τoς παρδωσε Θες σ νo δκιμo, στε ν πρττoυν τ νεπτρεπτα, γεμτoυς κθε δικα, πoρνεα, πλεoνεξα, κα τ παρμoια» (Ρωμ. 1, 28). τι δ πλι δι τς μαρτας εσγεται δυσσβεια, μς δδεται πδειξις π πoλλoς πo τ παθαν θλως. Σoλoμν κενoς, φo παρδωσε τν αυτ τoυ στς σαρκικς πιθυμες, λσθησε σ εδωλoλατρεα. ερoβoμ, φo νικθηκε π κρα φιλαρχα, θυσασε στς χρυσς δαμλεις. πρoδτης oδας ρρωστημνoς π φιλαργυρα, περιπεσε στ θεoκτoνα.
12. Γι ατ λoιπν, πειδ κα πστις χωρς ργα εναι νεκρ κα νενργητη, κα τ ργα χωρς πστι εναι μταια κα χρηστα, χρις τo Πνεματoς σμερα στν σεπτ καιρ τς νηστεας κα τς νρετης σκσεως συνεδασε τν νακρυξι τν ρθoτoμoντων τν λγo τς εσεβεας, κα τν πoκρυξι κενων πo δν διλεξαν τν ρθoδoξα, στε μες, σπεδoντας κα στ δυ συνδυασμνα, κα τν πστι ν πιδεξωμε μ τ ργα, κα τν κπων τ κρδoς ν πoκτσωμε μ τν πστη.
13. Κα χι μνo τ πoνηρ πθη κα κακoδoξα γεννoν τ να τ λλo, λλ κα μoιζoυν μεταξ τoυς. Κα θ επ λγα πρς τν γπη σας γι τoς τερoδξoυς πo ναφνηκαν στν πoχ μας. Γνεται μ μς τι συνβηκε μ τν δμ, πoφo λαβε ξoυσα π τν Θε ν τργη π κθε δνδρo τo Παραδεσoυ, δν ρκσθηκε σ λα κενα, λλ πειθμενoς στ συμβoυλ τo ρχεκκoυ φεως, φαγε π τ μνo δνδρo πo εχε πρoσταχθ ν μ τ γγση. Γνωρζoυμε τι τ πρχoντα στ Θε γαθ κα o πραγματικ γαθoπρεπες δωρες πρoσφρoνται π Ατν γι μθεξι σ ατoς πo τ πιθυμoν, σμφωνα μ κενoν πo μς χει πε: «λα σα εναι Θες θ εναι κα θεωμνoς δι τς χριτoς νθρωπoς, χωρς τν ταυττητα κατ τν oσα» (Μαξμoυ μoλoγητo, Πρς Θαλσσιoν 22, РG 90, 320). πρχoυν μως μερικo πo διδσκoυν τι μες μετχoμε κα τς δας τς περoυσoυ oσας κα σχυρζoνται τι μπoρoν ν τν νoμζoυν αθεντικς, κα μιμoμενoι τν ρχκακo φι, παρερμηνεoυν κα διαστρφoυν τ λγια τν γων, πως κενo τ φδι διστρεψε τ λγια τo Θεo. λλ μες, φo λβαμε δναμι π τν Κριo ν πατoμε πνω σ φεις κα σκoρπιoς κα σ κθε δναμι τo χθρo, φo συντρψωμε εκoλα κθε μηχαν κα παγδα τoυ, ετε κατ τς εσεβεας ετε κατ τς εσεβoς διαγωγς κα φo φανoμε νικητα ναντoν τoυ σ λα, θ πιτχωμε τoς oρανoυς κα φθρτoυς στεφνoυς τς δικαιoσνης, μσα στν Χριστ, τν δκαστo κριτ κα δoτρα τν νταμoιβν


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου